«جوان» گزارش می‌دهید :

• به گزارش پایـگاه جوان انقلابی ؛  انتشار اظهارات منسوب به یکی از سران فتنه – که در حصر قانونی به سر می‌برد- در فضای مجازی و رسانه‌های ضدانقلاب در روزهای اخیر نکات قابل تأملی را با خود به همراه داشته است که در خور بررسی است.

ـ

اولین نکته قابل تأمل زمان انتشار این اظهارات است. در آستانه سالگرد 9 دی به‌عنوان روزی که موج حماسه ملت خاموشی آتش فتنه را سبب شد، می‌توان انتشار این اظهارات را واکنشی انفعالی از سوی فتنه‌گران در قبال بصیرت امت و تلاشی نافرجام و برای جلوگیری از میرایی نهایی فتنه‌گران دانست.

ـ

دومین نکته، گاف مضحکی است که ضمناً درون انتشار این اظهارات وجود دارد و به نحوی می‌توان از آن به پارادوکس اینان یاد کرد. اگر اینان حقیقتاً آن‌طور که ادعا می‌کنند، محصور هستند چگونه اظهاراتشان رسانه‌ای می‌شود و حقیقتاً این اظهارات متعلق به شخص آنها است؟ پس از چه محدودیتی شکایت دارند؟ در یک فرایند عقلانی ناچاریم که یکی از دو نتیجه‌گیری منطقی را بپذیریم، یا این اظهارات، آن‌گونه که رسانه‌های جریان فتنه گفته‌اند، متعلق به اینان نیست –که این دلیل واضحی خواهد بود بر دروغ‌گویی رسانه‌های فتنه- یا آنکه این اظهارات دقیقاً متعلق و منسوب به فتنه‌گران هستند که در صورت پذیرش این فرض، عملاً ادعای محدودیت برای سران فتنه زیر سؤال می‌رود.

آیا مخاطبان از این رسانه‌ها نمی‌پرسند که این چه حصری است که فرد در آن می‌تواند نظام سیاسی را همچنان به چالش بکشد و اظهارات او به بیرون درز پیدا و رسانه‌ای شود؟
نکته قابل تأمل سوم متوجه نهادهای ذی‌ربط و مسئول است. همان‌گونه که می‌دانیم بر اساس اظهارات مقامات ذی‌صلاح هیچ تغییری در وضعیت سران فتنه به وجود نیامده و پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم هم که عملاً بار دیگر سلامت نظام انتخاباتی کشور با فاصله 0. 7 درصدی نامزد پیروز، به اثبات رسید، مماشات و تساهل با آنان که به نظام اتهام تقلب را زدند، وجهی ندارد.

ـ

ـ

به نظر می‌رسد رسانه‌های وابسته به فتنه‌گران با زیرکی و هوشمندی تلاش می‌کنند با انتشار این اظهارات، واکنش عمومی و دستگاه‌های ذی‌ربط را در قبال آن بسنجند. در اینجا باید از نهادهای ذی‌ربط پرسید چرا در مقابل تاکتیک محک‌زنی اصحاب فتنه سکوت اختیار کرده‌اند. آیا جز این است که ممکن است برخی خوش‌خیالانه تصور کنند دستگاه‌های قانونی کشور به دنبال تساهل یا حتی رفع حصر اینان و این اظهارات نیز نشانه از شروع این روند است؟

همان‌گونه که می‌دانیم مطالبه عمومی و به‌حق امت حزب‌الله از مراجع ذی‌ربط، محکومیت سران فتنه به اشد مجازات بوده و هست و به‌هیچ‌عنوان پذیرفتنی نیست که وضع موجود برخی نخبگان سیاسی را به این طمع اندازد که از این آب گل‌آلود ماهی خود را گرفته و به دنبال تقویت سرمایه اجتماعی خود از طریق مماشات یا حتی احساس تساهل با فتنه‌گران باشند.

بازگشت و عادی‌سازی فعالیت و موضع‌گیری فتنه‌گران، آن‌گونه که به نظر می‌رسد مطمح‌‌نظر عده‌ای است، علاوه بر آنکه در تضاد کامل با منافع ملی و امنیت ملی کشور است به زیان خود تسهیل‌گران نیز هست. فعالیت آزادانه کسانی که در عمل عدم پایبندی خود را به همه ضوابط قانونی کشور نشان داده‌اند، علاوه بر آنکه احتمال تکرار اقدامات غیرقانونی آنان را فراهم می‌کند، زمینه را برای بروز بی‌قانونی‌هایی از سوی دیگرانی –که لزوماً با این تسهیلگران همسو نیستند- را نیز به دنبال خواهد داشت. آیا برای مواجهه با موج قانون‌گریزی و قانون‌ستیزی ناشی از روند فوق اندیشیده‌اند؟

ـ

به نظر می‌رسد برخی از آنانی که به دنبال باز کردن درها به روی سران فتنه هستند، دچار یک نوع رودربایستی با بخش اندکی از سرمایه اجتماعی ظاهری خود هستند که از قضا این بخش کوچک سرمایه اجتماعی مانند خود فتنه‌گران روحیه پرخاشگر و صدای بلندی دارد. بلندی صدا و پرخاشگری این بدنه موجب می‌شود صدای اکثریتی که مطالبات دیگری از جمله بهبود معیشت دارند، شنیده نشود. آن‌گونه که در سال 88 طبقه‌ای مرفه با فریاد بلند و هیاهو و هوچی‌گری تلاش کرد صدای اکثریت خاموش شنیده نشود.

آیا تساهل‌کنندگان و تسهیلگرانی که از روی رودربایستی با این طبقه کوچک به دنبال تأمین نظر آنان هستند، به قسمت بعدی ماجرا فکر کرده‌اند؟ آیا از خود نپرسیده‌اند که باز شدن درهای فعالیت روی فتنه‌گران، همین سرمایه اجتماعی‌ای را که برای جلب‌نظر آن این قدر به تکاپو افتاده‌اند، خواهد ربود و این طبقه خاص دیگر فیلشان به یاد هندوستان خواهد افتاد؟ آیا از این نمی‌هراسند که این جماعت از اینان نیز عبور خواهند کرد؟

ـ

با این تفاسیر، واقعیت صحنه از دو حال خارج نیست! یا حقیقتاً تلاش‌هایی پنهانی برای مهیا شدن فضا برای فتنه‌گران در حال پیگیری است که اولاً ملت بصیر ایران نخواهد گذاشت به موفقیت بینجامد و در فرض موفقیت هم بازنده اصلی آن همان جریانی است که نابخردانه این مسیر را فراهم آورده است.

ـ

حالت دیگر آن است که اتفاقاً جریان بازیگر میدان هوشمندانه در این صحنه فعال‌شده و با تاکتیک «کج‌دار و مریز» اولاً مانع از شکست سرمایه اجتماعی خود شده و از طرف دیگر نمی‌گذارد با حضور فتنه‌گران رقیبی برای خود در عرصه سیاسی پیدا شود. در این حالت می‌توان گفت فتنه‌گران و حامیانشان همان‌گونه که یکبار فریب نظام سلطه را خورده و پیاده نظام مطامع استکبار و صهیونیسم شدند، این بار نیز بازیچه جریان هوشمند سیاسی‌ای شده‌اند که به‌خوبی می‌داند از مهره‌ها چگونه استفاده کند.

ـ

ـ

ـ

• •  مطلب مرتبط   :   موسوی: عاشورای 88 نشان رشد و بلوغ ملت بود! / بیانیه شدید کروبی علیه دولت و رییس جمهور
• •  مطلب مرتبط   :   روایتی نگران کننده از وضعیت حصر سران فتنه

آیا نماینده جنجالی مجلس استحاله شده است؟

• در این مطلب تنها به چند نمونه از تناقضات آشکار مواضع مطهری اشاره می شود؛ تناقضاتی که موید عدم ثبات او بر دیدگاه های خود است. شاید در آینده نه چندان دور مبانی فکری این چهره سیاسی بازهم دچار تغییر شود و اظهاراتی در تقابل با کرده امروز خود به زبان بیاورد.

ـ

مطهری که در سال 1379 در یک مصاحبه جنجالی با روزنامه کیهان،‌ انتقادات تندی را به خانواده آقای هاشمی وارد کرده بود، امروز همچنان مدعی است: موضع من هیچ تفاوتی با سال 79 نکرده است.

ـ

                 فوتبال ، دیپلماسی و جامعه ایرانی

•

نخست باید به صراحت ابراز دارم که در این مجال درصدد نگاه فنی به تیم ملی فوتبال ایران و سرمربی آن برنخواهم آمد، چه آنکه نه هدف این سطور ترسیم تحلیلی ورزشی است و نه من یک ورزشی نویس؛ و مهمتر آنکه اساسا تخصصی نیز در این مقوله ندارم اما توجه و تاکید بر برخی از رفتارهای عمومی سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان می تواند برای دستگاه دیپلماسی ایران الهام بخش و برانگیزاننده باشد.

ـ

بیان دو نکته نیز ضروری می نماید، ابتدا آنکه براساس یک گذاره منطقی و عاقلانه می بایست حرف و رفتار حق را پذیرفت گرچه از جانب رقیب یا دشمن صادر شود و این حدیث شریف که از جانب هر صاحب خردی تحسین برانگیز است، مؤید همین نکته می باشد “انظر الی ما قال و لاتنظر الی من قال/ نگاه کن ببین چه چیزی گفته شده، نگاه نکن که چه کسی گفته است.”

ـ

و نکته دیگر اینکه این قلم به یقین نیت تقدیس مربی فوتبال کشورمان را ندارد و اعتقاد بر این است که وی همانند هر فرد دیگری از جنبه عمومی دارای محسنات و اشتباهاتی است و این نکات ارزنده که در پی خواهد آمد، صد البته در دیگر رجل و مشاهیری که هموطنمان نیز هستند، موجود است. با این وجود، احساس و عواطف حاکم بر جامعه امروز ما و نگاه هایی که به غلط یا درست معطوف تیم ملی فوتبال و شخص کی روش شده، مرا بر آن داشت تا به درس هایی که می توان در دیپلماسی از کی روش آموخت اشاره نماییم:

ـ

ـ

ـ

درس اول: با اعتقاد عمیق و باور راسخ وارد چالش شدن و نهراسیدن از دشمن

کی روش در مصاحبه با شبکه سی بی اس استرالیا می گوید: “با روح و قلبمان آمده ایم همانطور که در جام جهانی این کار را انجام دادیم… اعتقاد دوطرفه ای میان من و بازیکنانم وجود دارد. در کنار هم می خواهیم از همه مشکلات و محدودیت هایی که داشتیم، به عنوان یک انگیزه استفاده کنیم تا با قدرت و تعهد بیشتر باور داشته باشیم که می توانیم در کنار هم و با یکدلی در زمین بازی به اهدافمان برسیم”.

ـ

این در حالی است که گاه از دستگاه دیپلماسی زمزمه هایی شنیده می شود مبنی بر اینکه “نباید پا بر دم شیر گذارد” و یا “حریم کدخدا را باید رعایت نمود”. براساس این درس می توان آموخت که می شود با تمام قلب و روحمان مقابل کدخدای فوتبال که آرژانتین باشد و یا کدخدای سیاست (به زعم برخی!) که آمریکا باشد، بایستیم و براساس استدلال و منطق حقوقمان را مطالبه نماییم.

ـ

ـ

ـ

درس دوم: بهانه نکردن محدودیت ها، تحریمها و کمبودهای مالی و تبدیل چالش ها به فرصت ها

کی روش در گفتگو با سایت باشگاه راگبی عقاب های دریا چنین می گوید: “ما یکسری مشکلات در راه آماده سازی داشتیم اما اصلا دنبال بهانه نیستیم و می خواهیم بهترین عملکرد ممکن را داشته باشیم… درست است که تیم من تنها دو بازی تدارکاتی انجام داده و همگروه های ما بالای ده بازی انجام داده اند اما روحیه و انگیزه ای که شاگردان من دارند، مثل این می ماند که 15 بازی تدارکاتی برگزار کرده ایم”. همچنین در مصاحبه با سی بی اس اینگونه بیان می کند: “محدودیت ها و مسائلی که در روند آماده سازی ما وجود داشت، از جمله لغو اردوهای تمرینی، بازی ها و کمبود فرصت و محدودیت های مالی برای پرداخت هزینه سفر و اردوهای تمرینی را با آمدن به اینجا فراموش می کنیم”.

ـ

با عنایت به این نکته می بینیم که برخی از دیپلمات های محترم کشور علت انجام مذاکرات را به جای آنکه در وهله نخست استفاده از ظرفیت دیپلماسی در احقاق حق و استیفای حقوق قلمداد نمایند، چرایی انجام گفتگوها را وضع تحریم ها و رهایی از آثار زیانبار آن بیان می کنند. بدیهی است که طرف مقابل وقتی به اشتباه دریابد فشار تحریم ها ما را بر آن داشته که آنها را به رسمیت شناخته و پای میز مذاکره بنشینیم، بر درستی اعمال تحریم های ناعادلانه و فشار بر کشور ما تاکید نموده و از به نتیجه رسیدن سیاست های تحریمی سخن خواهند راند. بر همین اساس است که اوباما به صراحت بیان کرد “این سیاست های صحیح تحریمی ما بود که ایران را وادار به پذیرفتن مذاکره نمود”. لذا اینگونه می شود که این به یک مشی همیشگی تبدیل می گردد تا برای مجاب ساختن ایران باید این کشور را تحت فشار و تحریم قرار داد، کما اینکه اینگونه دیدیم و شنیدیم.

ـ

ـ

ـ

درس سوم: اعتقاد به مبارزه تا آخرین لحظه حتی در صورت پیش بودن از رقیب

فریادهای کی روش درست وقتی شروع می شود که تیمش پیش افتاده، فریادهایی از جنس “گول نخورید، تابلو را نگاه نکنید”. حتی در بازی نظیر بحرین که 6 بر 0 جلو هستیم.

ـ

کی روش همانند یک فرمانده نظامی است که در زمانه عقب نشینی دشمن و شیوع این تفکر بین نیروها که اکنون دیگر هنگامه جمع آوری غنایم هست، با رگ متورم گردن و چهره ای آتش گرفته و برافروخته وظایف تک تک سربازانش را به آنها یادآوری می کند و می گوید به مسئولیت هایتان توجه کنید نه به نتیجه.

ـ

اما در دیپلماسی جاری می بینیم که در حین مذاکره با طرف آمریکایی، طرفین ناگهان سالن جلسات را ترک کرده و به قدم زدن و پیاده روی در خیابان های ژنو می پردازند. اقدامی که در عرف دیپلماسی زمانی انجام می گیرد که طرفین اشتراک نظر، دیدگاه واحد و تفاهمشان را بر سر موضوع مورد بحث با همراهی و مشایعت یکدیگر به نمایش می گذارند. در حالی که در عمل طرفین بر این واقعیت اذعان دارند که هنوز به توافق جامع دست نیافته اند و تا رسیدن به این هدف راه بسیاری باقی مانده. اگر اینگونه است، آیا همراهی با فردی که در تقابل با منافع ما پافشاری می نماید به معنای دست شستن از مبارزه پیش از شنیدن سوت پایان نیست؟!

ـ

ـ

ـ

• به گزارش پایـگاه جوان انقلابی ؛ سید محسن میرشمسی از فعالان فضای مجازی طی مطلبی با عنوان «سخنی با سبزها» در صفحه شخصی‌اش در فیس‌بوک نوشت:

ـ

ـ

شما که می‌گویید چرا برای موسوی و کروبی دادگاه برگزار نمی‌کنند، مگر قوه قضاییه را قبول دارید که بخواهید دادگاهش را قبول داشته باشید؟! اگر دادگاه رأی به اعدام موسوی و کروبی بدهد، تضمین می‌دهید که رأی دادگاه را بپذیرید؟!

ـ

علت برگزار نشدن دادگاه در همین نکته نهفته است چون هیچ تضمینی وجود ندارد. شما قبل از انتخابات 88 هم ادعا می‌کردید ولایت فقیه و شورای نگهبان را قبول دارید اما پس از انتخابات نظر هر دوی اینها را نپذیرفتید و دست به شورش زدید.

ـ

حالا هم خواستار برگزاری دادگاه هستید اما اگر دادگاه خلاف میل شما رأی صادر کند، شما هزار بهانه ردیف می‌کنید که رأی را نپذیرید. اینکه دادگاه صالحه نبوده، قاضی مستقل نبوده، رأی تحت تأثیر فلان نهاد و فلان شخص صادر شده، به موسوی اجازه دفاع ندادند و بهانه‌های دیگر و بعد احتمالاً می‌خواهید در اعتراض به رأی دادگاه، ایران را قیامت کنید! وگرنه ما بیش از شما خواهان برگزاری دادگاه و محاکمه هستیم.

ـ

ضمناً منتظر رئیس‌جمهور برای رفع حصر نمانید. جناب روحانی سال‌ها در شورای عالی امنیت ملی مسئولیت داشته و کاملاً از ساز و کار آن باخبر است. قبل از انتخابات 92 هم باخبر بوده است. پس می‌دانست که رفع حصر شدنی نیست. وعده رفع حصر هم سیاستی بود در راستای کنار زدن کاندیدای اصلاح‌طلب و جلب رأی اصلاح‌طلبان!

فلذا فکر چاره دیگری باشید!

     5 اقدام کلیدی برای بهبود «سلامت روان»

نامه رهبر معظم انقلاب به جوانان اروپا و آمریکای شمالی در پی حوادث اخیر فرانسه:

 درباره‌ انگیزه‌های سیاه‌نمایی گسترده علیه اسلام کاوش کنید/ لزوم شناخت مستقیم و بی‌واسطه از دین اسلام (1393/11/02 - 10:47)

در پی حوادث اخیر فرانسه و انتشار تصاویر توهین آمیز به مقدسات اسلامی در یک نشریه فرانسوی، و تشدید جریان ضد اسلامی و اسلام هراسی از سوی مقامات و رسانه‌های غربی، حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، نامه مهمی خطاب به جوانان در اروپا و امریکای شمالی مرقوم کردند. این نامه به زبان انگلیسی منتشر شد و متن ترجمه فارسی آن به شرح زیر است:

بسم‌ الله الرّحمن الرّحیم

به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی

حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که درباره‌ی آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار میدهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما میبینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلبهای شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمیکنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.

سخن من با شما درباره‌ی اسلام است و به‌طور خاص، درباره‌ی تصویر و چهره‌ای که از اسلام به شما ارائه میگردد. از دو دهه پیش به این سو ــ یعنی تقریباً پس از فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی ــ تلاشهای زیادی صورت گرفته است تا این دین بزرگ، در جایگاه دشمنی ترسناک نشانده شود. تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسّفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ سیاسی غرب دارد. من در اینجا نمیخواهم به «هراس‌های» گوناگونی که تاکنون به ملّتهای غربی القاء شده است، بپردازم. شما خود با مروری کوتاه بر مطالعات انتقادی اخیر پیرامون تاریخ، می‌بینید که در تاریخنگاری‌های جدید، رفتارهای غیر صادقانه و مزوّرانه‌ی دولتهای غربی با دیگر ملّتها و فرهنگهای جهان نکوهش شده است. تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره‌ی استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگهای اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی میکنند.

این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما میخواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟ چرا در موضوع مهمّی همچون شیوه‌ی برخورد با فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی، از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری میشود؟

شما بخوبی میدانید که تحقیر و ایجاد نفرت و ترس موهوم از «دیگری»، زمینه‌ی مشترک تمام آن سودجویی‌های ستمگرانه بوده است. اکنون من میخواهم از خود بپرسید که چرا سیاست قدیمی هراس‌افکنی و نفرت‌پراکنی، این‌بار با شدّتی بی‌سابقه، اسلام و مسلمانان را هدف گرفته است؟ چرا ساختار قدرت در جهان امروز مایل است تفکر اسلامی در حاشیه و انفعال قرار گیرد؟ مگر چه معانی و ارزشهایی در اسلام، مزاحم برنامه‌ی قدرتهای بزرگ است و چه منافعی در سایه‌ی تصویرسازی غلط از اسلام، تأمین میگردد؟ پس خواسته‌ی اوّل من این است که درباره‌ی انگیزه‌های این سیاه‌نمایی گسترده علیه اسلام پرسش و کاوش کنید.

خواسته‌ی دوم من این است که در واکنش به سیل پیشداوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دین به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء میکند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن میگریزانند و میترسانند، چیست و چه ماهیّتی دارد. من اصرار نمیکنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از اسلام را بپذیرید بلکه میگویم اجازه ندهید این واقعیّت پویا و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند. اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم) آشنا شوید. من در اینجا مایلم بپرسم آیا تاکنون خود مستقیماً به قرآن مسلمانان مراجعه کرده‌اید؟ آیا تعالیم پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و آموزه‌های انسانی و اخلاقی او را مطالعه کرده‌اید؟ آیا تاکنون به جز رسانه‌ها، پیام اسلام را از منبع دیگری دریافت کرده‌اید؟ آیا هرگز از خود پرسیده‌اید که همین اسلام، چگونه و بر مبنای چه ارزشهایی طیّ قرون متمادی، بزرگترین تمدّن علمی و فکری جهان را پرورش داد و برترین دانشمندان و متفکّران را تربیت کرد؟

من از شما میخواهم اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیّت، سدّ عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بیطرفانه را از شما سلب کنند. امروز که ابزارهای ارتباطاتی، مرزهای جغرافیایی را شکسته است، اجازه ندهید شما را در مرزهای ساختگی و ذهنی محصور کنند. اگر چه هیچکس به‌صورت فردی نمیتواند شکافهای ایجاد شده را پر کند، امّا هر یک از شما میتواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکافها بسازد. این چالش از پیش طراحی شده بین اسلام و شما جوانان، اگر چه ناگوار است امّا میتواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار میدهد. بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیشداوری از اسلام از دست ندهید تا شاید به یمن مسئولیّت‌پذیری شما در قبال حقیقت، آیندگان این برهه از تاریخ تعامل غرب با اسلام را با آزردگی کمتر و وجدانی آسوده‌تر به نگارش درآورند.

سیّدعلی خامنه‌ای

نامه آیت الله خامنه ای به جوانان اروپا و آمریکای شمالی

After recent events in Paris, Ayatollah Khamenei wrote a #letter to the youth of Europe and N.America

To the Youth in Europe and North America

21/01/2015

Message of ayatollah Seyyed Ali Khamenei, Leader of The Islamic Republic of Iran

In the name of God, the Beneficent the Merciful

To the Youth in Europe and North America,

The recent events in France and similar ones in some other Western countries have convinced me to directly talk to you about them. I am addressing you, [the youth], not because I overlook your parents, rather it is because the future of your nations and countries will be in your hands; and also I find that the sense of quest for truth is more vigorous and attentive in your hearts.

I don’t address your politicians and statesmen either in this writing because I believe that they have consciously separated the route of politics from the path of righteousness and truth.

I would like to talk to you about Islam, particularly the image that is presented to you as Islam. Many attempts have been made over the past two decades, almost since the disintegration of the Soviet Union, to place this great religion in the seat of a horrifying enemy. The provocation of a feeling of horror and hatred and its utilization has unfortunately a long record in the political history of the West.

Here, I don’t want to deal with the different phobias with which the Western nations have thus far been indoctrinated. A cursory review of recent critical studies of history would bring home to you the fact that the Western governments’ insincere and hypocritical treatment of other nations and cultures has been censured in new historiographies.

The histories of the United States and Europe are ashamed of slavery, embarrassed by the colonial period and chagrined at the oppression of people of color and non-Christians. Your researchers and historians are deeply ashamed of the bloodsheds wrought in the name of religion between the Catholics and Protestants or in the name of nationality and ethnicity during the First and Second World Wars. This approach is admirable.

By mentioning a fraction of this long list, I don’t want to reproach history; rather I would like you to ask your intellectuals as to why the public conscience in the West awakens and comes to its senses after a delay of several decades or centuries. Why should the revision of collective conscience apply to the distant past and not to the current problems? Why is it that attempts are made to prevent public awareness regarding an important issue such as the treatment of Islamic culture and thought?

You know well that humiliation and spreading hatred and illusionary fear of the “other” have been the common base of all those oppressive profiteers. Now, I would like you to ask yourself why the old policy of spreading “phobia” and hatred has targeted Islam and Muslims with an unprecedented intensity. Why does the power structure in the world want Islamic thought to be marginalized and remain latent? What concepts and values in Islam disturb the programs of the super powers and what interests are safeguarded in the shadow of distorting the image of Islam? Hence, my first request is: Study and research the incentives behind this widespread tarnishing of the image of Islam.

My second request is that in reaction to the flood of prejudgments and disinformation campaigns, try to gain a direct and firsthand knowledge of this religion. The right logic requires that you understand the nature and essence of what they are frightening you about and want you to keep away from.

I don’t insist that you accept my reading or any other reading of Islam. What I want to say is: Don’t allow this dynamic and effective reality in today’s world to be introduced to you through resentments and prejudices. Don’t allow them to hypocritically introduce their own recruited terrorists as representatives of Islam.

Receive knowledge of Islam from its primary and original sources. Gain information about Islam through the Qur’an and the life of its great Prophet. I would like to ask you whether you have directly read the Qur’an of the Muslims. Have you studied the teachings of the Prophet of Islam and his humane, ethical doctrines? Have you ever received the message of Islam from any sources other than the media?

Have you ever asked yourself how and on the basis of which values has Islam established the greatest scientific and intellectual civilization of the world and raised the most distinguished scientists and intellectuals throughout several centuries?

I would like you not to allow the derogatory and offensive image-buildings to create an emotional gulf between you and the reality, taking away the possibility of an impartial judgment from you. Today, the communication media have removed the geographical borders. Hence, don’t allow them to besiege you within fabricated and mental borders.

Although no one can individually fill the created gaps, each one of you can construct a bridge of thought and fairness over the gaps to illuminate yourself and your surrounding environment. While this preplanned challenge between Islam and you, the youth, is undesirable, it can raise new questions in your curious and inquiring minds. Attempts to find answers to these questions will provide you with an appropriate opportunity to discover new truths.

Therefore, don’t miss the opportunity to gain proper, correct and unbiased understanding of Islam so that hopefully, due to your sense of responsibility toward the truth, future generations would write the history of this current interaction between Islam and the West with a clearer conscience and lesser resentment.

Seyyed Ali Khamenei

21st Jan. 2015